
………………………
○ دکتر سارا فلاحی
۲۶ روز از شروع مجلس یازدهم گذشته بود که تلفنم زنگ خورد. شماره ناآشنا بود اما وقتی خود را معرفی کرد، دیدم این مرد بزرگ، آشناترین نام برای همه ایلامیهاست: دکتر حسن بیگی، پدر پتروشیمی ایران و نماد غیرت ایلامیها در عرصه صنعت!
گفت: “من به نمایندهها زنگ نمیزنم شما اولین نمایندهای هستید که به او زنگ زدهام. باید شما را ببینم.”
و من با افتخار میزبان این مرد بزرگ شدم. دقیقا روز شنبه ۱۴ تیر ۱۳۹۹ ساعت ۱۸/۲۸ دقیقه عصر آمد. با همان تعصب مثال زدنیاش برای احقاق حق ایلامیها آمده است. گفت:
“شنیدهام می خواهند پتروشیمی دهلران را با مشکل مواجه کنند.”
آنگاه کلی اسناد و مدارک نشانم داد که؛ این پتروشیمی باید بماند و نباید اجازه دهیم به بهانههای واهی و غیر کارشناسی از چرخه صنعت استان خارجش کنند.
آن مرد بزرگ خود رایزنیهای بسیاری انجام داده بود و ما متکی بر همان رایزنیها که جلو رفتیم، دیدیم مهندس توسعه استان، پتروشیمی دهلران را نجات داده است و با کار تخصصی و رایزنیهای منطقی، اجازه نداده است خللی در چرخهی صنعت پتروشیمی استان ایجاد شود. ۱۷ روز بعد یک پیام مسرتبخش فرستاد:
“خبر خوبی در مورد پتروشیمی دهلران: طبق اطلاع واصله جناب وزیر دستور ادامه کار را خواهند داد!”
فقدان این مرد بزرگ که ملی میاندیشید و دلش برای مناطق محروم سرزمینش و استانش میتپید جبرانناپذیر است. او ذاتا مدیر بود، بزرگ بود و بزرگ می اندیشید و به همین خاطر هر جا میرفت، آنجا را می ساخت و ارتقا میداد. معمار بزرگ پتروشیمی ایران آزاده و شریف بود و حافظ شرافت سرزمینش.یادش گرامی باد.